„CÓRKA LAGUNY” MICHELLE LOVRIC

„Gdy szczury uciekną z miasta, zważcie sami.
A książki się zamkną pod lwimi łapami.

Wtedy Czarnej Śmierci ożyją nasiona.
A dawny wróg znowu podniesie z kolana.
Gdzie nasz syn uczony?
Kimże Zaginiona Dziecina Laguny spod fal wyniesiona,
Aby nas ocalić od zdrajcy knowania?
Wiedza ta w Kościanym Sądzie tkwi schowana.”

 

 

„Córka Laguny” jest powieścią w klimacie fantasy, a zarazem debiutem literackim Michelle Lovric angielskiej powieściopisarki, poetki, nauczycielki, redaktorki, recenzentki, a zarazem autorki artykułów podróżniczych o Wenecji, pasjonatki tego miasta. Lovric swój czas dzieli pomiędzy Wenecją i Londynem, co ma wpływ na jej twórczość.

Książka opowiada o uczuciach 12-letniej dziewczynki, która musiała wcielić się w dorosłą. Jest 1899 rok. Rozum z logiką osiągają triumf nad porywami serca zapoczątkowując erę postępu niemal w każdej dziedzinie. Właśnie wtedy Wenecji grozi zagłada. Wybuchające gorącą, zatrutą wodą studnie, pojawiające się w lagunach rekiny i wezbrane wody kanałów stanowią wielkie zagrożenie dla jednego z najpiękniejszych zakątków świata. By zapobiec katastrofie na miejsce przybywają badacze i naukowcy z całych Włoch. Są wśród nich, pochodzący z Neapolu adoptowani rodzice 12-letniej Teodory Stampary zwanej Teo. Uczeni nie wątpią, że szybko znajdą naukowe rozwiązanie problemu. Niestety, nawet nie przypuszczają, iż takiego nie ma, a obecne dziwne zdarzenia stanowią dopiero początek mającej nadejść katastrofy. Najdziwniejsze rzeczy dopiero się rozpoczną… Zdrajca z XIV wieku ożywa, po ulicach chodzi bezgłowy rzeźnik Biaso, szerzy się Czarna Śmierć, szczury uciekają z miasta, księgi zamykają się pod lwimi łapami, małe dziewczynki zamieniają się w karły...Starsi mieszkańcy pamiętają, że kiedyś coś podobnego już się wydarzyło.

Bohaterka opowieści Teo pragnęła zobaczyć Wenecję odkąd skończyła 6 lat, czuje się z nią połączona jakąś tajemniczą więzią. Gdy w końcu marzenie staje się rzeczywistością, przeżywa przygodę życia. Pełna radości, nie zdaje sobie sprawy, że ta podróż odmieni jej życie na zawsze. Musi uratować miasto, które pokochała.

Neapolitanka będąc w Wenecji od pierwszych chwil czuje jej moc. Samotnie zwiedza zabytkowe uliczki i kościoły podziwiając wszystko wokół, a jako osoba uwielbiająca czytać nie potrafi przejść obojętnie obok antykwariatu. To właśnie tam rozpoczyna się jej życiowa przygoda. Poznaje młodego Wenecjanina Lorenzo-Renzo, który okaże się być jej towarzyszem w walce z przeciwnościami. Po ciemnych zaułkach pełnego tajemnic miasta prowadzi ich tajemnicza książka ukazując sekretny świat i przygotowując do nadciągającej walki dobra ze złem.

„Córka Laguny” ukazuje niesamowity urok Wenecji żyjącej podwójnym życiem łączącym dwa diametralnie różne światy. Ten drugi – w którym wśród ludzi są również inne istoty: gromady duchów snujące się po uliczkach w poszukiwaniu możliwości odkupienia swoich win, plotkujące syreny, skrzydlate koty, żywe posągi, bibliotekarze zamieniający się w koty, budzące się ze snu lwy z pomników i wiele kolejnych cudów widzianych wyłącznie przez nielicznych. Wśród tych wybrańców jest właśnie Teodora, dziecko z przepowiedni, dziewczynka, która otarła się o śmierć… Tylko ona, swobodnie przekraczająca granicę światów, może rzucić wyzwanie szukającej zemsty złej istocie i ocalić Wenecję, bowiem źródło kłopotów nie tkwi w zaburzeniach natury kryjąc się w tym drugim, jakby równoległym świecie.

Pomimo, że powieść powstała z myślą o młodych czytelnikach jej akcja zaskoczyć może, także dorosłych, zwłaszcza wielbicieli fantastyki. Wśród jej atutów są: oryginalny pomysł, niepowtarzalny klimat, ciekawa fabuła. Dużym plusem książki jest zamieszczenie na jej końcu dodatkowych stron z informacjami systematyzującymi wiedzę o Wenecji oraz wyjaśnieniem, co w fabule jest prawdą, a co fikcją.

 

Autorka tekstu i zdjęcia: Anna Hudyka. Recenzję oraz fotografię przygotowano na zlecenie Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Marii Kozaczkowej w Dąbrowie Tarnowskiej w ramach odbywania stażu.