„DZIKIE KRÓLESTWO” SIMON DAVID EDEN
„Dzikie królestwo” to debiut literacki Simona Davida Edena, angielskiego scenarzysty filmowego, teatralnego i telewizyjnego, a także autora tekstów piosenek i uznanego malarza. W tej powieści z gatunku fantasy autor porusza aktualny współcześnie problem dewastacji Ziemi. Jego wizja świata jest mocno pesymistyczna i ukazuje Wielką Wojnę, podczas której zwierzęta i ludzie stają po przeciwnych stronach. Królestwo zwierząt chce całkowicie zawładnąć globem. Jego przywódcy uważają, że nadszedł ostateczny moment, by zebrać siły i stawić czoła ludzkiej bezmyślności, by ocalić to, co pozostało ze świata tętniącego kiedyś życiem i naturą.
Główną bohaterką książki jest dziewczynka o imieniu Drue. która po śmierci matki mieszka z ojcem i przygarniętym kotem, o trzech łapach, zwanym Kociskiem Zobaczyskiem. Akcja powieści rozpoczyna się w chwili niespodziewanego zniknięcia zwierzęcia, które właścicielka pragnie odnaleźć. Nie zdaje sobie sprawy, że jej ulubieniec został wezwany na posiedzenie Wielkiego Szczytu Dzikusów (zwierzęcego odpowiednika ludzkiego ONZ), a następnie schwytany i uwięziony. To właśnie tam zapadła decyzja o podjęciu zdecydowanych działań, po których powrót do poprzedniego, znanego nam świata nie będzie już możliwy, a gatunek ludzki zniknie z powierzchni Ziemi. Wydarzenia ma zapoczątkować Pełnia Księżyca Jesiotrów.
Tu należy wyjaśnić, że Dzikusy stanowią ogół wszystkich zwierząt i dzielą się na Dzikie oraz Chowańce będące tymi udomowionymi.
Drue szukając Kociska Zobaczyska nie wie także, iż i dla niej przewidziano specjalne zadanie. Wyrusza przez wyludnioną krainę na spotkanie pradawnego plemienia Kotynów o istnieniu, którego nigdy nie słyszała, mających odegrać szczególną rolę w starciu dwóch światów.
Co ją z nimi łączy? Jaką cenę przyjdzie jej zapłacić za przetrwanie?
Ale pytań jest znacznie więcej.
Ciekawy efekt książki stanowi narracja prowadzona z podwójnego punktu widzenia, zarówno człowieka – Drue, jak i zwierzęcia – Kociska Zobaczyska, przybliżającego nam swoją historię. Odrębną kwestią są dylematy Dzikusów wobec perspektywy anihilacji ludzi. Część z nich sprzeciwi się wojnie czując bliskość ze swoimi opiekunami, jak np. wiejski kot Li, „niechlujny worek skóry i kości zupełnie pozbawiony futra”, a przecież właśnie ludzie doprowadzili go do takiego stanu. To kolejna bardzo ciekawa postać tej opowieści.
„Dzikie Królestwo” jest pierwszą częścią serii będącej w planach autora. Powstała z myślą o młodzieży. W jednym z wywiadów autor przyznał, że napisał ją dla swojej córki i jej pokolenia, chociaż uważa, iż dorosły czytelnik, także znajdzie w niej coś dla siebie. Chciał stworzyć ciekawą, wciągającą książkę posiadającą jednocześnie przekaz: każde stworzenie na Ziemi ma jakąś formę uczuć albo przywiązania do swojego gatunku. Książkę wyróżnia dopracowany wątek fabularny i wartka akcja, chociaż opowiada o trudnych sprawach takich jak zmarnowane szanse, źle ulokowane nadzieje, zapomniane marzenia oraz chaos. Jedno jest pewne: dla bohaterów powieści nie ma już powrotu do przeszłości, dla nas natomiast nadszedł już czas na zastanowienie się nad stosunkiem do przyrody i sposobem traktowania zwierząt.
Eden zapytany w jednym z wywiadów, czy kreując mroczną wizję przyszłości ludzkości chce uwrażliwić młode pokolenie na los Błękitnej Planety i wszystkie zamieszkujące ją stworzenia potwierdził dodając: „Nie twierdzę, że wszystkie powieści muszą nieść za sobą poważne przesłanie. Myślę, że dla literatury często rozrywkowej też jest miejsce, ale w mojej historii od początku chodziło o rodzica (mnie jako ojca) pragnącego przekazać ważne fakty i prawdy dotyczące otaczającego świata, biosfery i naszego miejsca w tym układzie”.
Świadomy zagrożeń ekologicznych i nadużyć człowieka wobec przyrody Eden nie przestaje wierzyć we wrażliwość młodego pokolenia i jego pozytywnej sprawczości wobec Ziemi. „Choć moja powieść jest o wojnie i to wojnie, która momentami jest naprawdę straszna, to koniec końców jest też o nadziei. Moja młoda bohaterka Drew oraz jej pokolenie, ma szansę wszystko zmienić, odwrócić tę sytuację, naprawić zniszczenia”.
Autorka tekstu i zdjęcia: Anna Hudyka. Recenzję oraz fotografię przygotowano na zlecenie Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Marii Kozaczkowej w Dąbrowie Tarnowskiej w ramach odbywania stażu.